Geef de gever het geschenk van ontvangen
Deze prachtige zin sprak iemand jaren geleden in een voordracht over ontvangen.

Vaak kijk ik geamuseerd naar de gesprekken tussen gever en ontvangen:

“Dat had je nou echt niet moeten doen”

“Maar het een kleine moeite”

“Nou, vooruit dan. Maar ik wil wel iets terug doen.”

Vaak is het zoveel gemakkelijker om iets te geven dan om het te ontvangen.

Waarom is dat toch?

Wil je niet in het krijt staan bij een ander,
Is het onze Calvinistische mentaliteit, dat we geen geschenken waard zijn
Wat maakt het voor jou moeilijk om te ontvangen?

Of heb je, net als ik, besloten dat als iemand je iets aanbiedt, je dat in dankbaarheid en blijdschap mag ontvangen, omdat het je blijkbaar toekomt.